SANT'AGOSTINO A CASSICIACO

di P. Willigis Eckermann OSA

tratto da Traditio Augustiniana Studien uber Agustinus und seine Rezeption

Wurzburg 1994

 

 

 

Pag. 537

 

(185) quasi unum corelarium adiciendum est, quod Augustinus adhuc cathecuminus heremiticam vitam duxit. Hoc patet. Nam a tempore vindemiarum usque ad Pascha, quo nomen dare oportuit Augustinum inter baptizandos, dictus Augustinus cum sociis suis requieuerunt ab estu seculi in Deo, in rure Cassiaco Verecundi gramatici Mediolanensis extra

(190) civitatem Mediolanensem pro cuius gratia dicto Verecundo Augustinus imprecatus est mercedem eternam. Hec patent eque Confessionum. Ergo cum heremus dicatur quasi remotus secundum Isidorum VII Ethimologicorum, sequitur quod Augustinus inter dictas vindemias et pascha manens cathecuminus, ac in dicto rure a civitate Mediolanensi

(195) remoto, seculum fugiens ut contemplationi et deuocioni vacaret, interim cathecuminus vitam heremiticam duxit. Unde notandum est hic quod supra memoratus canonicus in capitulo primo sui tractatus errauit non intelligens textum Augustini IX° Confessionum. Dicit enim canonicus quod Augustinus hospitium sibi comparauit in rure Cassiaco a

(200) quodam cive Mediolanensi nomine Verecundo ubi et ipse quietius discipulos edoceret, quod non est verum.

Nam Augustinus scolas et discipulos reliquit in principio vindemiarum, transiens ad rus Cassiacum de gratia Verecundi, et eodem absque comparatione manens usque ad Pascha ut patet ex IX Confessionum.